Με τον όρο διαβητικό πόδι εννοούμε ένα πολυπαραγοντικό σύμπλεγμα αγγειολογικών και νευρολογικών διαταραχών που επιφέρει ο μακροχρόνιος σακχαρώδης διαβήτης στο κάτω άκρο.Λόγω της έλλειψης αισθητικότητας ακόμα και οι μικρότεροι τραυματισμοί μπορούν να επιφέρουν ανεπανόρθωτες σηπτικές βλάβες στο πόδι.Σε συνδυασμό με την μειωμένη αντίδραση επούλωσης αυτές οι βλάβες είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζονται εχθρικά και ως επείγον,αλλιώς οι συνέπειες φτάνουν ώς τον ακρωτηριασμό,είτε αυτός αφορά δάκτυλο,είτε το πόδι.
Η διάγνωση ξεκινάει από το ιατρείο με αναίμακτο doppler-triplex αγγείων ώστε να εκτιμηθεί η βαρύτητα των αγγειακών αλλοιώσεων.Η κλινική εμπειρία και εκτίμηση είναι βαρύτατης σημασίας στη πάθηση.
Συνήθως ακολουθούν μικροβιακές καλλιέργειες ούτως ώστε να διαπιστωθεί και να ταυτοποιηθεί ο μικροοργανισμός υπεύθυνος για τη λοίμωξη.
Αν η αιμάτωση κριθεί ικανοποιητική τότε ένας ευρύς αγγειοχειρουργικός καθαρισμός της/των πληγών σε συνδυασμό με τη κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και τις σχολαστικές χειρουργικές αλλαγές αρκεί. Αν η αιμάτωση κριθεί ανεπαρκής τότε ακολουθεί επείγουσα αγγειογραφία και σχεδιασμός της εξατομικευμένης αγγειοχειρουργικής παρέμβασης.Μια νέα σύγχρονή παρέμβαση στην Αγγειοχειρουργική είναι η αγγειοπλαστική των περιφερικών κνημιαίων αγγείων που με τη κατάλληλη εμπειρία και εξειδίκευση επιφέρει άριστα αποτελέσματα με τη μικρότερη δυνατή ενόχληση στον ασθενή.
Επειδή ο σακχαρώδης διαβήτης είναι χρόνια πάθηση πρέπει να καταστεί αναγκαίο στον ασθενή η καθημερινή παρακολούθηση και ρύθμιση του σακχάρου αίματος καθώς και η αποφυγή άλλων επιβαρυντικών παραγόντων (πχ διακοπή καπνίσματος).